آسیمگی پروژه‌ای فکری برای فهمیدن ایران است. این فهم با استفاده از ابزارهای فلسفی و عقلانیت نقاد پیش برده می‌شود. از این منظر، موضوع یادداشت‌ها گوناگون خواهد بود. در این راه، زندگی، فرهنگ، سیاست و جامعه محل توجه ویژه‌اند. متن‌های آسیمگی داستانِ همین مواجهه‌اند، رویارویی‌هایی که در لحظات تاریخی خاصی روی می‌دهند و زندگی در اینجا و اکنون را بازگو می‌کنند. آسیمگی یادگارهایی است از تجربه‌ی زندگی در عصر بحران.
نویسنده‌ی اصلی متن‌ها علی مسعودی است، اما در عین‌حال گاه متن‌هایی از نویسنده‌های مهمان نیز منتشر خواهد شد.
آخرین نوشته‌ها
-
با تاریخ خود چه کنیم؟
در رویارویی با پدیده‌های تاریخی اغلب در دوگانه‌ای ناپیدا ولی مؤثر گرفتاریم: آیا آنچه رخ داد، صرفا مصداقی بود از «آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند» بلایی که نازل شد، فرود آمد، رقم خورد؟ یا نه، آنچه پیش آمد حاصل روندی درونی و تدریجی بود، میوه‌ای که دیر یا زود…
-
بحران تصمیم‌گیری در زمانه‌ی فرسودگی
در بسیاری از زمینه‌ها، آنچه در ایران به‌نام تصمیم‌گیری انجام می‌شود نه حاصل یک فرآیند عقلانی‌ـ‌نهادی بلکه بیشتر واکنشی دیرهنگام […]
-
وانهادن آرمان
در جامعه‌ای که قطبی شده و لبریز از سوءظن است، اگر از حقوق یک کارگر افغانستانی بگویی، متهم می‌شوی که درد بیکاری هم‌وطنان خود را ندیده‌ای. اگر از کودکان غزه حرف بزنی، به بی‌توجهی نسبت به فقر کودکان ایران محکوم می‌شوی. و اگر به دفاع از یک معترض ایرانی بپردازی، گفته می‌شود این صداها «با…
-
اخلاق قدرت در سنت ایرانی
در فرهنگ ایرانی، قدرت اگر بی‌اخلاق باشد نفرین است، و اگر به خدمت عدالت درنیاید اهریمنی می‌شود. از دل این […]
-
بازار تحلیل‌فروشی
نقدی بر روش‌شناسی تحلیل‌های پس از جنگ ۱۲ روزه
-
نقدی بر تحلیل‌های نسلی
قضاوت کردنِ آدم‌ها صرفاً بر مبنای تعلق نسلی، ساده‌انگارانه و اغلب گمراه‌کننده است. اصطلاحاتی چون «نسل سوخته»، «دهه‌هفتادی»، «دهه‌شصتی» و […]